«Ο Αρχιμήδης θα μνημονευθεί όταν ο Αισχύλος θα έχει λησμονηθεί, διότι οι γλώσσες πεθαίνουν, μα οι μαθηματικές ιδέες όχι.» G.Hardy


Σάββατο 15 Μαρτίου 2014

Δάσκαλοι!!!



 Τέρι Πράτσετ
Σάββατο,πρωί.Προτού ξεκινήσω για μάθημα, ένα κειμενάκι από την πένα του Τέρι Πράτσετ για τους δασκάλους....

                                          
"....Οι δάσκαλοι ήταν χρήσιμοι εκεί.Ομάδες ολάκερες σεργιάνιζαν στα βουνά, μαζί με τους γανωματήδες, τους πλανόδιους σιδεράδες, μάγους που έκαναν θαύματα, γυρολόγους με είδη προικός, μάντεις και κάθε λογής ταξιδιώτες που πουλούσαν πράγματα που ο κόσμος δε χρειαζόταν σε καθημερινή βάση, αλλά περιστασιακά θεωρούσε χρήσιμα.
Πήγαιναν από χωριό σε χωριό  παραδίδοντας ταχύρυθμα μαθήματα πάνω σε πολλά θέματα. Κρατούσαν αποστάσεις από τους άλλους  ταξιδιώτες ,και ήταν,θα έλεγε κανείς,μυστηριώδεις με την κουρελιασμένη  τήβεννο τους και το παράξενο τετράγωνο καπέλο.Χρησιμοποιούσαν μεγάλες λέξεις,όπως για παράδειγμα «αυλακωτή λαμαρίνα». Ζούσαν σκληρή ζωή και επιβίωναν με ότι τροφή κατόρθωναν να εξασφαλίζουν από τα μαθήματα που παρέδιναν σε όποιον τους άκουγε .Όταν δεν τους άκουγε κανείς,ζούσαν με ψητό σκαντζόχοιρο. Έπεφταν για ύπνο κάτω από τα άστρα, των οποίων τον αριθμό μετρούσαν οι δάσκαλοι των μαθηματικών, τις διαστάσεις μετρούσαν οι δάσκαλοι της αστρονομίας , και ονομασίες τους έδιναν οι δάσκαλοι της λογοτεχνίας. Οι δάσκαλοι της γεωγραφίας χάνονταν στα δάση και έπεφταν σε αρκουδοπαγίδες.
 Οι άνθρωποι συνήθως χαίρονταν πολύ που τους έβλεπαν. Δίδασκαν στα παιδιά αρκετά ώστε να κρατούν το στόμα κλειστό, πράγμα που σε τελική ανάλυση  ήταν και το ζητούμενο. Όμως πάντα έπρεπε να απομακρύνονται από τα χωριά μόλις νύχτωνε, από φόβο μήπως υπήρχαν κλεφτοκοτάδες...."

                                                                                    Τέρι Πράτσετ ,"Χιλιάδες Νάνοι και ένα τηγάνι"


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...